Hoofdpijn

Wat kan haptotherapie betekenen bij fysieke klachten zoals hoofdpijn? Misschien is het handig om dit uit te leggen aan de hand van een voorbeeld.

Een tijdje terug werd een man naar mijn praktijk verwezen door een revalidatie arts. De man had ernstige nek- en hoofdpijnklachten en er was slijtage geconstateerd in zijn nek. Voor zijn werk moest hij zwaar tillen. Hij had last van spanningshoofdpijn, migraine en clusterhoofdpijn. Clusterhoofdpijn is de meest ernstige vorm van hoofdpijn die er bestaat: het voelt alsof er met een boor in je schedel wordt geboord. Hij gebruikte vrijwel elke dag pijnmedicatie. Daarnaast was hij ook regelmatig duizelig, en had tintelingen en pijn in zijn rechterhand.
Een hoop fysieke ellende dus. Misschien lijkt haptotherapie in dit geval niet de aangewezen therapie? Fysieke klachten kunnen echter hun oorsprong hebben in emotionele disbalans. Werken meer fysiek gerichte therapieën niet of keren de klachten snel weer terug dan kan haptotherapie soms uitkomst bieden. Bij deze man bleek dat inderdaad het geval: de hoofdpijnklachten waren al na 5 sessies enorm verminderd.

Hij bleek eigenlijk een gevoelsmens te zijn, die daar niet in was gesteund bij het opgroeien. Hij was gaan functioneren op wilskracht, had leren doordouwen en was heel perfectionistisch geworden. Toen er vanuit de haptotherapeutische ingang wel steun kwam voor gevoelens veranderde er veel in hem.
In één van de eerste sessies raakte ik zijn rug aan, die voelde sterk aan maar ook stug. Ik zei tegen hem: 'Het lijkt of je niet gewend bent dat het over jou gaat, het voelt als een "werklijf". Mag je ook voelen, ervaren hoe iets voor jou is?' Zijn lichaam verzachtte hierop en hij kreeg meer contact met zijn rug.
Toen hij na de sessie de bank af kwam ze ik: 'Als je nou in beweging komt, neem je gevoel dan mee, hou er een lijntje mee.' het was voor hem heel vreemd om te bewegen en te blijven voelen; hij was gewend zijn gevoel uit te schakelen en op wilskracht te doen wat er moest gebeuren.
In de sessies ging hij steeds meer voelen, het was alsof er een harnas had gezeten dat langzaamaan verdween. Door het maken van contact namen spanning en pijn af. Begrepen en gesteund worden waren belangrijk; deze man had in zijn jeugd nauwelijks steun gekregen, en wel narigheid mee gemaakt in het gezin waar hij opgroeide. Deel van de therapie was dan ook het verwerken van gevoelens die hij in zijn jeugd weg had moeten stoppen omdat er geen ruimte voor was. Een ander belangrijk aspect was het leren luisteren naar eigen behoeftes en gevoelens, leren begrenzen en op een goede manier assertief zijn.

De hoofdpijnen zijn verdwenen. Hij kan nu goed onderscheiden wanneer hij nekpijn krijgt door fysieke overbelasting (dus wanneer de slijtage klachten geeft) en wanneer de klachten een reactie op spanning zijn. 
We zijn gewend te technisch, mechanisch naar fysieke pijnklachten te kijken, terwijl er zo vaak een gevoelscomponent mee speelt. Mensen zijn in de sessies verrast hoe snel een fysieke pijn soms ineens kan verdwijnen.
Nog belangrijker is dat je jezelf beter leert kennen in haptotherapie, en dat de pijnklacht, als hij weer opspeelt, een signaal wordt dat je weer in oud gedrag vervalt, bv. je gevoel afsluit en over je grenzen gaat.
Wat de man van de hoofdpijnklachten hier zelf over zegt: 'Het is niet erg dat je af en toe terug valt in je oude gedrag; door haptotherapie leer je ook om (zelf) uit het dalletje te klimmen door naar je lichaam te luisteren. Daarna voel je de trots, de ontspanning van je lijf, dat het je gelukt is. Dat is zo'n raar maar fijn gevoel.'