Gebruik je eigen kompas

Zo veel mogelijkheden.
Reuze handig, al die informatie op internet. Je typt een zoekterm in, en vindt een zee aan mogelijkheden. Klein minpuntje; hoe vind je je eigen weg in al die mogelijkheden? Hoe weet je wat voor jou werkt, met die eindeloze hoeveelheid keuzes? Dat is niet altijd even makkelijk.
Het lastige is ook, dat er over veel opties wel iets positiefs te zeggen is. Ons verstand kan vrijwel alle kanten uit redeneren, waardoor je soms niet meer weet welke stap voor jou het beste is.
Gevoel werkt gelukkig anders. Ik heb het hier niet over de gevoelens die je op kunt roepen als je ergens aan denkt, maar over het gevoel dat er al is, in je lichaam. Ons lichaam heeft een geheugen voor alles wat we hebben mee gemaakt; onze ervaringen zijn onbewust opgeslagen. Die persoonlijke levenservaring kan jou helpen bij je keuzes. Luisteren naar de signalen van je lichaam helpt je herkennen wat goed voor je is, in dit moment, en wat niet.
 
Weten wat goed voor je is.
Zelfs een eencellig organisme weet al wat goed voor hem is en wat niet, en kan daarop reageren. Een eencellige zweeft in het water en heeft al basale gevoelsbewegingen: als er voedsel in het water is beweegt de eencellige er met zijn trilhaartjes naartoe, en opent zijn celwand. Is er iets schadelijks in het water dan beweegt de eencellige achteruit, er vandaan, en sluit zijn celwand ter bescherming.
Dit soort basale gevoelsbewegingen zijn nog steeds herkenbaar in ons organisme. Wat goed voelt trekt je aan, je beweegt nauwelijks merkbaar naar voren en opent je gevoelsmatig. Wat je geen goed doet brengt een terugtrekkende beweging op gang, en een gevoelsmatig sluiten. Niet dat het dan over keiharde waarheden gaat; misschien ben je als klein kind door een hond gebeten, en trek je je nu onbewust terug als er een hond op je af komt. Dat betekent natuurlijk niet dat honden slecht voor je zijn. Het geeft je echter wel informatie; misschien heb jij iets meer tijd en ruimte nodig, dat je eerst een stapje achteruit mag, voor je je op je gemak kunt gaan voelen met een hond. Je gevoel geeft  aan wat je nodig hebt.
 
Luisteren naar je lichaam.
Een ander voorbeeld: een cliënt van mij was, na een aanraaksessie op de bank, meer in contact gekomen met haar gevoel. Voordat ze bij me kwam had ze bedacht dat ze na de sessie lekker een strandwandeling zou maken; ze kwam uit Amsterdam en was nu toch in de buurt. ‘Klopt dat met je gevoel?’, vroeg ik haar na de sessie. ‘Jazeker, ik ben dol op strandwandelingen’. ‘Oké, over het algemeen wel, maar hoe voelt dat nu, op dit moment?’ Ik zeg ook wel eens; ‘Wat wil je geest, je enthousiasme, je creativiteit, en… wat wil je lichaam, je gevoel, je behoefte op dit moment, uitgedrukt in je lichaam?’ Ze was namelijk in de sessie steeds dieper in haar lichaam ‘geland’, en was eigenlijk heel erg moe. Ontspannen moe, dichtbij zichzelf, maar vanuit haar gevoel in haar lichaam gezien was een strandwandeling geen goed idee.
Echter: hoe vaak gaan we over dit soort signalen heen, en denken we ook nog dat we goed bezig zijn, want een strandwandeling is toch reuze gezond? Zeker, als je er de energie voor hebt wel.
 
Jouw gevoel is je persoonlijke kompas.
Terug naar de keuzes in je leven. Mijn punt is; als je in kleine keuzes goed naar jezelf luistert, en honoreert wat je gevoel in je lichaam nodig heeft, voelt wat jou goed doet, en wat te veel vraagt van je, of je tegen de borst stuit, als je voelt wat voor jóu werkt, dan bouw je een goed draagvlak waarop het makkelijker wordt ook meer ingewikkelde keuzes te maken. Je kent jezelf gewoon beter. En in plaats van dat kiezen een kwestie wordt van plussen en minnen tellen, of van verstandig zijn en doorzetten, krijgt jouw gevoel bij het maken van keuzes de plek die het verdient; het vormt namelijk een betrouwbare basis die jou zeer persoonlijke en adequate informatie geeft. Zo vormt je gevoel in je lichaam een persoonlijk kompas in de zee van mogelijkheden.
Wil je deze principes bij jezelf ontdekken en verder ontwikkelen, dan kan een haptotherapeut je op weg helpen.