Samen in contact

Hiervóór heb ik geschreven over het belang van voelen, en hoe een goede basis daarin kan steunen. Vaak start een haptotherapeutische begeleiding met de focus op het bewust worden van gevoelens en draagkracht in jezelf. Waar veel mensen echter de problemen tegen komen is in contact met andere mensen.
Wie kent niet de neiging om te veel aan te passen om maar aardig gevonden te worden? Sommigen gaan daarin zo ver dat ze niet meer goed weten wat ze eigenlijk zelf willen, of uitgeput raken in hun streven anderen te behagen. Dit kan mede een oorzaak zijn van overspannenheid en burn out. Voor anderen ligt het probleem meer op het vlak van omgaan met conflicten, intimiteit of belasting in privé- en werksituaties.

In de haptotherapie kun je in het contact met je therapeut bewust worden van wat er gebeurt in het contact tussen jou en de ander. Dat kan in het aangeraakt worden op de behandelbank, maar ook door samen met je therapeut dingen te doen. Door op te merken wat zich dan in het contact tussen jou en je therapeut afspeelt krijg je zicht op je eigen gevoelens en patronen in relaties. Vervolgens kun je samen oefenen in het veranderen van die patronen, en nieuwe opties verkennen.  

Een voorbeeld: als therapeut en cliënt zittend naast elkaar plaats nemen op de behandelbank is er veel te ontdekken. Wie nam het eerst plaats, en wie volgde. Ga je wel zitten aan de kant die je echt wil? Welke kant zit voor jou het lekkerst? Is er verschil tussen de ander links of rechts van je hebben? (kijk maar eens hoe je dat thuis doet; als je samen loopt, op de bank zit etc., heb je dan een voorkeurskant?) Wat is de afstand tussen jou en de ander die prettig voelt? Ben je bij jezelf met je gevoel of ben je voor de ander aan het zorgen? En ga zo maar door. Elk mens is uniek en in elke situatie is iets te ontdekken.
Al aftastend wat er is in het contact verken je samen de mogelijkheden om eens uit je patroon te gaan. Zit je echt samen, of zit je ieder op je eigen helft van de bank, a.h.w. bijna met een glazen wand ertussen? En hoe is het dan om de afstand te verkleinen? Of tegen elkaar aan te gaan zitten? Durf je je eigen impulsen te volgen, en b.v. voor te stellen op de bank te gaan zitten met de ruggen tegen elkaar? Geef je aan wanneer je liever zou stoppen of een time out wil? Of houd je altijd vol? En hoe is het dan om wel van die bank af te stappen en weer in je stoel te gaan zitten? Stappend uit je comfortzone is er veel te ervaren en ook winst te boeken; merken dat het anders kan en wat daarin beter voelt.

Het voordeel van oefenen met je therapeut is dat er alle plek en ruimte is voor gevoelens. Je kunt ver afwijken van sociale codes om te ontdekken wat jou nu werkelijk beweegt, wat je raakt, en hoe het anders zou kunnen.  Je kunt oefenen met grenzen, belasting, nabijheid, leiden en volgen, toevertrouwen, ontvangen, boosheid uiten in contact, kwetsbaarheid laten zien, steun vragen etc.
Door er niet alleen over te praten maar in het contact te ervaren hoe het werkt, en wat het eigenlijk met je doet, komen dingen veel dieper binnen en wordt veranderen makkelijker.

Om zo met elkaar te kunnen werken is vertrouwen nodig. Het is belangrijk dat er wordt afgestemd op jouw maat en tempo. De therapeut begeleidt maar is ook  zichtbaar, voelbaar in de oefening, houdt zichzelf niet weg. Als therapeut moet je jezelf goed kennen, en aanspreekbaar zijn op eigen functioneren. Ook dat is betrouwbaar zijn.
In het oefenen is er steeds een afwisseling tussen iets ervaren en erop reflecteren. Ook humor heeft een plek en vaak maakt het zo samen praktisch bezig zijn dingen lichter.
Deze manier van werken is een mooie afwisseling op het werken op de behandelbank.